Asko izan dira gau berezi hau Donostitik urrun bizi izan ditudaneko urteak, baina gaurkoa izan da nire herritik urrutien bizi izan dudan eguna. Eta, paradoxikoki, gaurkoa izan da urrun egondako guztien artean, gertuen sentitu dudanekoa.
Arratsaldeko bostak ziren Mexikoko Pueblan, eta Flora, Jon eta hirurok ordenagailuaren aurrean eseri gara. Bakoitzak buruan sardeska eta goilara urdina zituen orri txuri bat heldu dugu gantxo batzuen laguntzaz, eta Floraren amak espektakuloa skype bidez ikusten zuen artean, guk oihu batez abestu dugu San Sebastian martxa.
Jon, barrila: egurrezko tabla (sukaldatzekoa) + egurrezko goilara + egurrezko paleta
Flora, tanborra: Bol handi bat ahuspez jarria + bi goilara
Amaia, zuzendaria: Egurrezko goilara handia
PAN PARAAAN! PAN! PAN! PAN PARAAAN! PAN PAN! PARABARABAN! PAN PAN PARAN! PARABAAN!
Oilo-ipurdia.
Bihar gulak bazkalduko ditugu.
No hay comentarios:
Publicar un comentario